Pl sine hner

P'l sine h'ner p' haugen ut sleppte, 
 4   45   66    5  -6-6  -5    66

h'nen' s' lett over haugane sprang. 
-5-5   -4   5   54   -4-4-3    4

P'l kunne vel p' h'nom fornemma: 
 4    45   6   6  5-6   -6-566

reven var ute med rova s' lang. 
-5-5  -4   55  4  -4-4 -3   4

Klukk, klukk, klukk! sa h'na p' haugom.
 6       5      4     5 -4-4  4  -33

Klukk, klukk, klukk! sa h'na p' haugom.
  6      5      4     5  -4-4 4  -33

P'l han sprang og rengde med augom: 
 4   5    6     5  -6-6   -5   66

"No tor' eg ikkje koma heim 't ho mor!"
-5   -5  -4   55   54   -4  -4 -3  4

P'l han gjekk seg litt lenger p' haugen, 
fekk han sj' reven l'g p' h'na og gnog; 
P'l han tok seg ein stein uti neven, 
dugleg han d' til reven slo. 
Reven flaug s' rova hans riste; 
Reven flaug s' rova hans riste; 
P'l han gret for h'na han miste! 
"No tor' eg ikkje koma heim 't ho mor!"

"Hadd' eg no nebb, og hadd' eg no klo, 
og visste eg berre kvar revane l'g, 
skull' eg dei b'de rispa og klora 
framantil nakken og bak over l'r. 
Skam f' alle revane raude!
Skam f' alle revane raude! 
Gud han gjeve dei alle var daude, 
s' skull' eg trygt koma heim 't ho mor! 
Ikkje kan ho verpa, og ikkje kan ho gala, 
ikkje kan ho krypa, og ikkje kan ho g'! 
Eg f'r g' meg til kverna og mala, 
og f' att det mj'let eg miste i g'r!" 
"Pytt!" sa'n P'l, "eg er ikkje bangen,
"Pytt!" sa'n P'l, "eg er ikkje bangen, 
kjeften og motet har hjelpt no s' mangein, 
eg tor' nok vel koma heim 't ho mor!" 

P'l han kornet p' kverna til ' sleppa, 
s' at det ljoma i kvar ein vegg, 
s' at agnene tok til ' flyga, 
og dei vart lange som geite-ragg. 
P'l han gav seg til ' le og til ' kneggja
P'l han gav seg til ' le og til ' kneggja 
"No fekk eg like for h'na og for egga, 
no tor' eg trygt koma heim 't ho mor!"