No ser eg atter slike fjell og dalar(Ved Rundarne)

by Aasmund Olavsson Vinje

Edit

5 6 -6 7 7 -7 -7 8 -7 -7 7
No ser eg atter slike fjøll og dalar
7 6 5 6 7 -7 -7 -7 7* -8som deim eg i min fyrste ungdom såg,
6 7* -7 -8 -8 8 8 10 9 9 -8og sama vind den heite panna svalar;
7* -8 -8 -8 7* -8 -8 -8 8* -8og gullet ligg på snjo, som fyrr det låg.
6 -7 -8 8 8 8 7* -7 -8 -9 9Det er eit barnemål, som til meg talar,
7* -7 -8 -9 9 9 9 -7 8 -8og gjer' meg tankefull, men endå fjåg.
7 8 -9 10 -9 9 -9 9 -7 8 7Med ungdomsminni er den tala blandad:
6 7 -7 -8 -7 7 -7 -7 6 7 5Det strøymer på meg, so eg knapt kan anda. 
Ja, livet strøymer på meg som det strøymdenår under snjo eg såg det grøne strå.Eg drøymer no, som fyrr eg altid drøymde,når slike fjøll eg såg i lufti blå.Eg gløymer dagsens strid, som fyrr eg gløymdenår eg mot kveld af sol eit glimt fekk sjå.Eg finner vel eit hus som vil meg hysa,når soli heim til notti vil meg lysa. 
Alt er som fyrr, men det er meir forklårat,so dagsens ljos synest meire bjart,og det som beit og skar meg so det sårat,det gjerer sjølve skuggen mindre svart;sjølv det som til at at synda tidt meg dårat,sjølv det gjer' harde fjøllet mindre hardt.Forsonad' koma atter gamle tankar:det sama hjarta er, som eldre bankar. 
Og kver ein stein eg som ein kjenning finner,for slik var den eg flaug ikring som gut.Som det var kjæmpur spyr eg kven som vinneraf den og denne andre håge nut.Alt minner meg; det minner, og det minner,til soli burt i snjoen sloknar ut.Og inn i siste svevn meg eigong huggardei gamle minni og dei gamle skuggar.